Akademia Medyczna we Wrocławiu

starosta emeryt

Dwa rodzaje karetek pogotowia - z lekarzami i ratownikami z wykształceniem licencjackim oraz obowiązkowe zajęcia w szkołach z udzielania pierwszej pomocy - m.in. takie zmiany zakłada rządowy projekt ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym, którego pierwsze czytanie odbyło się w środę na posiedzeniu sejmowej komisji zdrowia.

Wiceminister zdrowia Jarosław Pinkas, który przedstawił projekt, podkreślił, że dzięki nowej ustawie "uratujemy znacznie więcej żyć niż do tej pory".

Posłowie zgłaszali uwagi m.in. o tworzenie dodatkowych centrów powiadamiania ratunkowego (CPR) i przygotowanie pedagogiczne lekarzy i pielęgniarek prowadzących zajęcia w szkołach.

Poseł Zbigniew Podraza (SLD) stwierdził, że określona w projekcie liczba zespołów ratownictwa, trzy na 100 tys. mieszkańców województwa, nie będzie wystarczająca w rejonach, gdzie jest duże rozproszenie mieszkańców.

Wiceminister Pinkas wyjaśnił, że jest to błąd redakcyjny, a liczbę zespołów ratownictwa będzie określał wojewoda.

Z kolei prof. Juliusz Jakubaszko z Polskiego Towarzystwa Medycyny Ratunkowej zwracał uwagę na brak w projekcie definicji ratownictwa medycznego oraz na fakt, że z budżetu państwa powinno być finansowane także utrzymywanie gotowości szpitalnych oddziałów ratunkowych. Komisja zdecydowała o utworzeniu specjalnej podkomisji, która zajmie się projektem.

Rządowy projekt przewiduje, że udzielanie pierwszej pomocy zostanie wprowadzone obowiązkowo do programu nauczania w szkołach podstawowych, gimnazjach i szkołach średnich. Nauka ma obejmować, poza wiadomościami teoretycznymi, zajęcia praktyczne. Lekarze, pielęgniarki i ratownicy medyczni prowadzący edukację będą mieć przygotowanie pedagogiczne, a nauczyciele - zaświadczenie o ukończeniu kursu i uzyskaniu tytułu ratownika.

Projekt zawiera też zapisy o stworzeniu centrów powiadamiania ratunkowego (CPR) oraz zespołów koordynacji ratownictwa medycznego. Nowa ustawa ma umożliwić natychmiastowe informowanie o nagłych wypadkach specjalnych służb przez CPR.

Zgodnie z projektem, nadzór nad funkcjonowaniem systemu na terenie kraju sprawuje minister zdrowia, a na obszarze województwa - wojewoda. Do obowiązków wojewody ma należeć tworzenie i utrzymywanie CPR oraz zespołów koordynacji ratownictwa medycznego.

Centra powiadamiania, wchodzące w skład wojewódzkiego centrum zarządzania kryzysowego, mają przyjmować zgłoszenia (numer 112) i przekierować je do policji, straży pożarnej i pogotowia ratunkowego. Zadaniem zespołów koordynacji ratownictwa medycznego będzie nadzór nad pracą dyspozytorów medycznych i CPR oraz zapewnienie współpracy centrów w razie konieczności użycia dodatkowych jednostek spoza obszaru.

W systemie będą działać: szpitalne oddziały ratunkowe oraz zespoły ratownictwa medycznego, w tym także lotnicze. Zespoły ratownictwa będą dzielić się na specjalistyczne (lekarz + pielęgniarka lub ratownik; co najmniej trzy osoby) i podstawowe (bez lekarza; co najmniej dwie osoby).

Zgodnie z projektem, budżet państwa będzie płacił za świadczenia zdrowotne udzielane choremu w tzw. fazie przedszpitalnej, czyli od wypadku do momentu dowiezienia chorego do szpitala. Za świadczenia wykonane na oddziale ratunkowym będzie płacił Narodowy Fundusz Zdrowia.

Ze środków budżetu państwa pozostających do dyspozycji wojewody będą finansowane zespoły ratownictwa medycznego, a z części, którą dysponuje minister zdrowia - lotnicze zespoły ratownictwa medycznego. Natomiast ze środków NFZ będą finansowane świadczenia udzielane przez szpitalne oddziały ratownicze. Wojewoda będzie przekazywał środki finansowe, którymi dysponuje, do właściwego oddziału wojewódzkiego NFZ w formie dotacji celowej.

Wejście w życie ustawy spowoduje wydanie z budżetu państwa 1 mld 125 mln zł na świadczenia opieki zdrowotnej, 75 mln zł na wyposażenie i bieżącą działalność centrów powiadamiania ratunkowego oraz zespoły koordynacji ratownictwa medycznego (jeden zespół na województwo). Na lotnicze zespoły ratownictwa medycznego przeznaczono 29 mln zł.(PAP)

Źródło: esculap.pl